Müşterilerinin vesikalık fotoğraflarını 38 yıldır dükkanında sergiliyor.
Sakarya’nın Karapürçek ilçesinde fotoğrafçılık yapan 71 yaşındaki emekli öğretmen İsmail Kumbuzoğlu, 38 yıldır müşterilerinin vesikalık fotoğraflarını dükkanında asarak sergiliyor.
Rize’de 1975 yılında öğretmenlik yaptıktan 2 sene sonra memleketi Trabzon’un Çaykara ilçesine bağlı Karaçam köyündeki okula müdür olarak atanan Kumbuzoğlu, bir yandan da fotoğrafçılık kursuna katılarak eğitim aldı.
Edindiği fotoğraf makinesiyle 1985’te arkadaşlarının ve esnafın fotoğraflarını çekmeye başlayan Kumbuzoğlu, daha sonra açtığı küçük işletmede bir yandan ek gelir elde etti, bir yandan da mesleğin inceliklerini öğrendi.
Müşterilerinin vesikalık fotoğraflarını biriktirip iş yerinin duvarına asmaya başlayan Kumbuzoğlu, bu merakını 1988’de geldiği Karapürçek’te açtığı dükkanda da sürdürdü.
Kumbuzoğlu’nun çektiği vesikalık fotoğraflar arasında zaman içinde hayatını kaybeden müşterileri de yer alıyor.
İsmail Kumbuzoğlu, 1988 yılında Sakarya ili Karapürçek ilçesinde Bir dükkan açtım O gün bugün kırk yıla yakın buranın fotoğrafçılığını yapıyorum. Sonra aklıma nereden düştü bilmiyorum. Her çektiğim fotoğraflardan, müşterilerden birer tane rica ediyordum İstek üzere kendileride bunu memnuniyetle kabul ediyorlardı. Birer tane fotoğrafı bir kenara koydum. Sonra şu gördüğünüz albümü düzenlemeye karar verdim.
Fakat bu albümü düzenlerken de bu kadar ilgi ya da ileride bu kadar güzel şeylerle karşılaşacağımı hiç tahmin etmemiştim. Biraz meraktan başladı Şu gördüğünüz albüm kırk senede ortaya çıktıktan sonra ölen insanların yakınları tarafından bu albüm ne kadar değerli olduğunu onların sayesinden anladım.
Nasıl oldu bu iş? Fotoğraf çekmeye geliyorlar. Fotoğraflara bakıyorlar. Işte ay benim babam işte annem işte dayım işte kardeşim ölmüş olanlar için herkeste cep telefonu var. Cep telefonuyla beraber o fotoğrafları çekiyorlar. Hatta bazı çocuklar geliyor. Amca fotoğrafları bakabilir miyiz? İzleyebilir miyiz? Tabii buyurun diyorum. Onlar da bakıyor Bu manzarayı izlerken bana çok haz veriyor. Bu albümün çok büyük bir değeri var. Kırk yıllık mazisi var. Binlerce resim var. Bunları albüm haline getirirken belli bir düze belli bir sıra yok. Yani ölenler bir tarafa sağ olanlar bir tarafa bir şey yok. Günü birlik bunları yapıyordum. Sonradan işte şurada gördüğünüz fotoğraflar siz de çektiniz. O fotoğraflar içerisinde ölen insanların yan yana geldiğini göremezsiniz. Çünkü tesadüfen tamamen hepsi. Bu fotoğrafların bana verdiği diğer Hazda şudur. Kendi cep telefonlarıyla beraber hiç dedesini tanımayan çocuklar geliyor. Onun fotoğrafını alıyorlar. Hiç fotoğrafı yok. Burada çekip gidiyor. bu konuda çok güzel ilişkilerimiz var. Müşterilerimizle. Çok büyük haz ediyorum Hala devam şurada birikmiş. Resimlerim var. O resimleri de bakalım nerede yapacağız? Her taraf dolu. Görüyorsunuz yapıştıracak yer kalmadı güzel bir duygu ifadelerini kullandı.
