Kulüp Olmak
Sakarya Atatürk Stadı’nın zeminini gören, Sakaryaspor’un ligden düşmemek için mücadele eden bir takım olduğunu düşünür. Sanki rakiplerini faullu bir oyunla yıldırıp top yaptırmak istemeyen düz bir takımız, bizim şampiyonluk gibi bir iddiamız yok. Böyle bir zeminde elindeki Nalepa’nın, yumuşak ayaklarının önemi azalıyor. Sıcak desek Türkiye’de her yer sıcak ve gerek çevre illerin gerekse bize göre daha çok güneş alan memleketlerin zemini çok daha iyi durumda.
Oysa “Bizim Stat”ta Sakaryaspor zemini diye bir şey vardı. Türkiye’de Denizli’yle birlikte park güzelliği yakıştırılırdı sahamıza. Sakaryaspor taraftarı stada girdiği zaman hemen şöyle zemine döner, “şurada top oynamak ister misin” diye heyecanla birbirine sorardı.
Başkan Cumhur Genç hazırlık kampı sürerken yaptığı bir açıklamada stadımızın akustiğinin yetersiz olduğunu, bağıran taraftar sayısı yüksek olsa bile çıkan sesin çok daha zayıf olduğunu vurgulamıştı. Biz de taraftarlar olarak bu konuda bir adım atılacağı umuduna kapılmıştık. İkinci kat koltuklarının bittiği noktalardaki boşlukların kapatılacağı ümidi ile halen yaşıyoruz. Ayrıca bazı kulüp taraftarlarının geçen yılki saldırgan tutumlarından sonra deplasman tribünün de bir güvenlik camıyla kapatılacağını umuyoruz. Türkiye’de bu tedbirin örnekleri var.
Şampiyon olmak iddası geçici bir süreçtir; kulüp olmak, o kültürü oluşturmaya çalışmak, bu uğurda yılmadan devam etmek bakidir. Kıyamet kopana kadar elimizdeki gülleri dikmeye devam edeceğimize göre, Sakaryaspor’u kulüp kılmak o güne kadar tüm Sakaryasporlular’ın ve bilhassa aktif yöneticilik yapanların sorumluluğundadır. Bunun da en büyük iki göstergesi tesis-saha-yapı zihndeliği ve alttan gelen oyuncu kalitesidir. Bir kulüp çimen ve çocuk yetiştiriyorsa kulüptür asıl.
Birazdan sayacağımız isimlerin hakkını yemeyelim, hepsinin iyi niyetle bu kulüp üzerinde emekleri var. Hepsi bir yerden tuttu ve artık 1. Lig seviyesinde üst sıraları zorlayan bir takım konumundayız. Sportif yükselişi dışarıda bırakacak olursak, yaşadığımız son on yılı baz aldığımızda Selahattin Aydın, İsmail Gürses, Cevat Ekşi ve Cumhur Genç dönemlerinin bu iki kıstasta başarılı olduğunu söyleyebilir miyiz?
Kadir Korkut
